ဒီႏွစ္ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ မတ္လ ၇ရက္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္နဲ.နီးလာျပီ။
သိတယ္ဟုတ္ ၂၀၁၂ ဘယ္ေလာက္နာမည္ၾကီးေနတယ္ဆိုတာ။ ကမၻာၾကီးက တကယ္ပဲပ်က္ေတာ့မွာလား။ ပ်က္ႏိုင္ေျခေကာ ၁၀၀ မွာ ဘယ္ေလာက္ရာခိုင္ႏွဳန္းရွိလဲ။
.............
.......
.....
..
.
သိပါဘူး။ ပ်က္ရင္လဲ ပ်က္ေပါ့။ ကိုယ္တေယာက္တည္းေသမွာမဟုတ္ဘူး။ တျပံဳၾကီးနဲ. သြားရမွာ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ။
အေျဖကနည္းနည္းေတာ့ စဥ္းစားရတယ္။ ျဗဳန္းခနဲ သိလိုက္ရတယ္ဆို ကိစၥမရွိဘူး။ ဆိုပါစို.။ ကုိယ္မုန္.ဟင္းခါးစားေနတုန္း ဟယ္ ေနာက္ ၅ မိနစ္ေနရင္ ကမၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မယ္တဲ့ ဆိုလို.ကေတာ့ ဘာလုပ္ၾကမွာတုန္း။ သူမ်ားေတာ့ မသိဘူး။ ကိုယ္ကေတာ့ မုန္.ဟင္းခါး ကို အိုးဘဲဥ ေတြေရာ အီၾကာေကြးေတြေရာ အကုန္ထည့္ခိုင္းျပီး ဆက္စားမယ္။ ဟီးဟီး။ ၅ မိနစ္နဲ. ဘာလုပ္လို.ရေတာ့မွာတုန္း။ အနည္းဆံုး ေသခါနီး ပါးစပ္အရသာေလး ခံရတာေပါ့။ အိမ္သာတက္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အီအီးဆက္ပါမွာေပါ့။ ကမၻာပ်က္ပါတယ္ဆိုမွ ေသလဲေသရအံုးမယ္။ မေသခင္ ဟုိပိ ဒီပိနဲ. နာလည္းနာအံုးမယ္။ အဲဒီထဲမွာမွ အိမ္သာကလည္းတက္ခ်င္အံုးမယ္ ဆိုရင္ လံုးဝမမိုက္ဘူး။
ခုတေလာ ေရၾကီးလိုက္၊ ေျမျပိဳလိုက္၊ မီးေလာင္လုိက္၊ မုန္တိုင္းမိလိုက္နဲ. ကမၻာၾကီးကိုၾကည့္ရတာ သိပ္မူမမွန္ဘူး။ စတာေတာ့ ဆူနာမီနဲ. စတာပဲ။ ျပီးေတာ့ နာဂစ္တို. ကတ္တရီနာတို. ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္ျဖစ္ျပီးေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္း ဟိုနားငလ်င္လွုပ္လိုက္ ဒီနားငလ်င္လွုပ္လိုက္နဲ. ရွဳတ္ရွက္ေတြလဲခတ္ေနတာပဲ။ စကၤာပူလို ငလက္မကၽြန္းေလးမွာေနေတာ့ စိတ္ပူရတယ္။ နာဂစ္တဝက္ေလာက္လွုိင္းလံုးေတာင္လိုမွာမဟုတ္ဘူး။ တခါတည္း တကၽြန္းလံုးပါသြားမယ္။ ညီမေလးသြားေဗဒင္တြက္တဲ့ ဘုန္းဘုန္းကေျပာတယ္တဲ့။ စကၤာပူ ေရေအာက္ေရာက္ကိန္းရွိတယ္လို.။ ေနာက္ေတာ့ ေအာ္ သေဗၺသတၱာ ကံမၼသကၠာပါပဲလို. သေဘာထားလိုက္၇တယ္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ အရပ္ကတို. ေသတာက ကိစၥမရွိ၊ မေသခင္ငတ္တာက ကိစၥရွိတာကိုး။ လုပ္ရ ကိုင္ရ ရွာရ စားရအံုးမွာေပါ့။
တကယ္တမ္း ကမၻာပ်က္လို. ေသရေတာ့မဟဲ့ ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္ေသခ်င္တယ္။ ရခိုင္သြားမယ္။ အမ်ဳိးအေဆြေတြနဲ. သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းေပါ့။ မေသခင္ စားၾက ေသာက္ၾက ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကေပါ့ေလ။ ကိုယ္ စကၤာပူကို မလာခင္တုန္းက အေမက ေျပာဖူးတယ္။ ကိုုယ္က စိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္တတ္လုိ.။ သမီးတဲ့ လူဆိုတာ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံလို စြာက်ယ္စြာက်ယ္လုပ္လုိ.မရဘူးတဲ့။ စကားပံုရွိတယ္တဲ့။ ရခိုင္စကားပံုထင္တယ္။ ကိုယ့္ရြာမွာ ၾကက္ဖ၊ သူမ်ားရြာမွာၾကက္မတဲ့။ ကိုယ့္ရြာမွာ ကိုယ္က အသိုင္းနဲ. အဝိုင္းနဲ. ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္လုပ္လို.ရတယ္တဲ့။ သူမ်ားရြာကိုေရာက္ရင္ အလိမၼာေလးနဲ. လူမ်ားခ်စ္ခင္ေအာင္ အလုိက္အထို္က္ေပါင္းျပီးေနရတယ္တဲ့။ သြားမစြာရဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ၾကက္မအျဖစ္နဲ. သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ မေသခ်င္ဘူး။ ၾကက္ဖအျဖစ္နဲ. ေသမလို.။
အဲမေသခင္ ေယာက်္ားလည္း ယူအံုးမွာ။ ဖိတ္စာရိုက္ရင္ ဘဲြ.ေလးလည္း ထည့္ရိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေျပာတယ္ တရားမွတ္ရင္း တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေသမွာတဲ့ သူက။ မီးပဲ ေလာင္ေလာင္ေရပဲၾကီးၾကီးတဲ့။ ကိုယ္ကေတာ့ မီးေလာင္တာတို. ေရနစ္တာတို.နဲ. မေသခ်င္ဘူး။ တေျမ.ေျမ.နဲ. ခံစားျပီးေသရမွာ။ မီးေလာင္ရင္ ကိုယ့္အသားမီးကၽြမ္းသြားလို. ေမႊးလာရင္ေတာ့ ဗိုက္ပါဆာအံုးမယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္က အစစအရာရာ express တို. instant တို.မွၾကိဳက္တာ။ တခါတည္းေသသြား ကဂ်ီကေဂ်ာင္နဲ. ဟိုေျပးဒီေျပး ဟိုဆဲြဒီဆဲြ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကားတိုက္တာတို.၊ ဓါးထိုးခံရတာတို.။ ဘယ္လိုေျပာမလဲ အစိမ္းေသကို ပိုၾကိဳက္တယ္။ ဂြိဆိုျပီးေရာ။
ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းေသမယ္ဆိုတာကေတာ့ ၾကိဳေျပာလို.မရတဲ့ ကိစၥၾကီး။ ေတာ္ၾကာ ကမၻာပ်က္ေတာ့မယ္ေဟ့ဆိုျပီး မပ်က္ခင္ အသကုန္ ခရက္ဒစ္ကဒ္ေတြယူ သံုးထားစဲြထား။ မပ်က္ဘူးေဟ့ ဆိုမွာ အေၾကြးမေပးႏုိင္လို. ေထာင္ထဲေရာက္ေနအံုးမယ္။ တကယ္ပ်က္ရင္ေတာ့ မာယာလူမ်ဳိးေတြသာရွိရင္ တဟားဟားနဲ.ရီေနမွာပဲ။ သူတို.ပါေသမယ္ဆိုတာ ေနာက္ထား ငါတို.ေျပာတာမွန္တယ္ေတြ.လားဆိုျပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္ေနအံုးမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္။ ကိုယ္ဆိုလည္းအဲလိုေနမွာပဲ။
ကိုယ္လဲ ဘာေတြ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာစဥ္းစားမိမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ေခြးလႊတ္နားလည္ေပးလိုက္ၾကပါ။ အပ်ဳိၾကီးျဖစ္လာျပီဆိုေတာ့ ေသြးေလ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္လာဟန္တူပါတယ္။ ႏိုက္ဂ်ဴတီ လုပ္ေနရေတာ့ ကိုယ္ထရင္ အိမ္မွာ လူမရွိေတာ့ဘူး၊ ညညက်ရင္ တေယာက္တည္း ႏိုးႏိုးေနျပီးေတာ့ ဘာလုပ္လို.ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူး။ ေပါက္ကရေလးဆယ္ေတြ ေလွ်ာက္ျပီးစဥ္းစားေနတယ္။ ေန.တုိင္း အိမ္မက္ေတြမက္တယ္။ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္ေနာက္ကို သရဲေတြလိုက္၊ ေျပး၊ ေဟာ ခဏေနၾကေတာ့ အစားအေသာက္ေတြနဲ. စားပဲြၾကီးေတြ.တယ္။ သရဲေတြက လုစားခ်င္တယ္။ ကိုယ္က ေပးမစားဘူး။ အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ အစားေလာဘတက္ျပီး သရဲေတြကို အေသခ်ပါတယ္။ သိုင္းကလည္း ဘယ္ကသင္ထားမွန္းမသိဘူး။ တတ္တယ္ဆိုပဲ။ သရဲေတြအကုန္ထြက္ေျပးသြားျပီး ကိုယ္က အားရပါးရ စားမယ္လို. ကိုင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြက္ျပီးေတာ့ ႏိုးသြားတယ္။ ႏိုးတိုင္း ေဒါသထြက္ရတယ္။ စိတ္နာရတယ္။ ဒီေလာက္ခ်ထားတာ ပင္ပန္းျပီးမွ မစားလိုက္ရလုိ.။ တခါမဟုတ္ဘူး။ အျမဲတမ္းပဲ။ ကိုယ့္အိမ္မက္ထဲမွာ ပံုမွန္ပါေနက် ကေတာ့ သရဲေတြ လူဆိုးေတြ နဲ. အစားအေသာက္ပဲ။ ေျပးတာကလည္း ေသေအာင္ေျပးရတယ္။ ေမာဟိုက္ေနတာပဲ။ ကိုယ္ေျခေထာက္ေတာင္ ေခါက္မအိပ္ဘူး။ ေခါက္အိပ္ရင္ အိမ္မက္မက္ရင္ မေျပးႏိုင္ဘူးဆိုလုိ.။ ျပီးရင္ ေနာက္ဆံုး တားဂတ္က အစားအေသာက္။ ခုျပိတၱာျဖစ္ေနတယ္။ ျမင္ေတာ့ ျမင္ရတယ္။ တကယ္တန္းစားမယ္ဆို အလကားေနရင္းနဲ. ႏိုးလာတယ္။ ဒါ လံုးဝမျဖစ္သင့္ဘူး။
၂၀၁၂ အေၾကာင္းကေန ဘယ္လိုလုပ္အိမ္မက္အေၾကာင္းေရာက္သြားျပန္တာလဲမသိပါဘူး။ ဒီပို.စ္ကေတာ့ တကယ့္ကို ဂ်ေလဘီ ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္ အိုင္ဒီယာREMIX ပဲ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment