ျမန္မာ ဂီတေလာက က ဆဲြခ်မ်ား

ဒီတစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ အတြင္းမွာ ျမန္မာသီခ်င္းအေဟာင္းေတြ ကိုေတာ္ေတာ္ နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က Classical Music ၾကိဳက္တယ္။ ငယ္ငယ္တည္းကပါ။  ျမန္မာေခတ္ေပၚသီခ်င္းေတြကို Acid အဖဲြ. ေပၚလာျပီးတည္းက သိပ္နားမေထာင္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အခုျမန္မာျပည္နဲ. ေဝးေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္က အသစ္ေပၚတဲ့ ေနာက္ေပါက္ အဆိုေတာ္ေတြနဲ. သီခ်င္းေတြကို ျပန္နားေထာာင္တဲ့အခါ ဘယ္လိုမွနားေထာင္လို. မရေတာ့ဘူး။ ဒီတေလာ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ အသစ္ေရာ အေဟာင္းေရာ ျပန္နားေထာင္ျပီး ယွဥ္ၾကည့္တဲ့ အခါမွ ျမန္မာ ဂီတေလာက ဘယ္ေလာက္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနလဲဆိုတာ သတိထားမိတယ္။

ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ တခါေရးဖူးတယ္။ ခုရန္ကုန္မွာ အိမ္ထဲကေနလမ္းထိပ္ကို ထြက္ရင္ အဆိုေတာ္ ၄ ေယာက္ ၅ ေယာက္ ကို ခလုပ္မတိုက္ပဲနဲ. မေရာက္ဖူးလို.။ ရက္ပါေတြဆိုတာ ေဟာတစ္ေယာက္ ေဟာတစ္ေယာက္နဲ. ဇီးသီးပင္ ကိုလွုပ္ခ်လိုက္တဲ့အတိုိင္းပဲ တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ.ေၾကြက်ၾကတယ္။ ဘာဆိုလို. ဆိုေနမွန္း ကိုယ္လည္းမသိသလို သူတို.ကိုယ္တိုင္လည္း သိခ်င္မွသိမယ္။ အဲ သူတို.လုပ္လို. ျမန္မာ ဂီတ အဆင့္အတန္းနိမ့္သြားတယ္လို. ေျပာရင္ လြန္ရက်မယ္။ သူတို.ေရးတဲ့ သီခ်င္းကို ကြမ္းယာေရာင္းတဲ့ ကုလားေတာင္ စပ္တတ္တယ္။ ပိုက္ဆံမရွိလို. ေခြမထုတ္တာပဲရွိမယ္။  ကိုယ္တို. အလုပ္မွာ Graph Reading လုပ္ရတာရွိတယ္။ Average ၾကည့္တဲ့သေဘာေပါ့။  အဲဒီ ဂရက္ဖ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း Outlier လို.ေခၚတဲ့ Low Point (Defect) ေတြပါလာလို.ရွိရင္ Overall performance ကေလ်ာ့သြားပါတယ္။ အခုလဲ ျမန္မာ့ဂီတေလာကရဲ. Outlier  ဆဲြခ်ေတြကို List လုပ္ျပမယ္။

၁။ ေခါတ္ေပၚ ရက္ပါ ၊ဟစ္ေဟာ့ပါ မ်ား

အခုမွ ဥကေပါက္ခါစ ရွိေသး ဒီေဂ်ပြတ္မယ္ ဆိုတာၾကီးပဲ။ လမ္းေဘးမွာေပ်ာ္တယ္၊ လမ္းေဘးမွာ သီခ်င္းစပ္မယ္။ အရက္နဲ. ေဆးေျခာက္နဲ. ေဒၚလာနဲ. Bling Bling နဲ. NYC ဦးထုပ္ေဆာင္းျပီးဓါတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ရင္ ေခါတ္မီတယ္။ လူမည္း Music ကိုအတုယတာထားေတာ့ ေျပာတာဆိုတာ ဝတ္တာစားတာက အစ အတိအက်လုိက္လုပ္စရာမွ မလိုတာ။ စကားေျပာရင္လည္း လူလိုမေျပာဘူး။ Yo တို. Mother Fucker တို. ကိုလည္း ထည့္ထည့္ေျပာရေသးတယ္။ ဟဲ့ ဟိုက မူရင္းေတြ။ သူတို. ဂိုက္နဲ.ဆိုက္နဲ. ေဘာင္းဘီပြပြဝတ္ရင္လည္းၾကည့္ေကာင္းတယ္။ စြပ္က်ယ္ဝတ္ရင္လည္း ၾကည့္ေကာင္းတယ္။ ဘလင္းဘလင္း ဝတ္လည္းၾကည့္ေကာင္းတယ္။ နင္တို.က အပြား။  ျမန္မာက ဟာေတြက အရပ္က တစ္ထြာ တစ္မိုက္နဲ. ေခြးပစ္တဲ့ တုတ္ေတြက ေဘာင္းဘီ ဂြေျမလူးဝတ္ ျပီး အေရာင္ထြက္ျပီးေရာ ဆဲြၾကိဳးအတုေတြဝတ္၊ နံၾကားပိန္ေလးေတြနဲ. စြပ္က်ယ္ဝတ္တာကေတာ့ လူျမင္လို. မေကာင္းဘူး။  ကိုယ္နဲ. လုိက္မွန္းမသိ မလိုက္မွန္းမသိ။

ေဂ်မီကေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္ျပေနတယ္။ ၾကိဳးစားေနတယ္ေပါ့။  ေကာင္းပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ စကား၂ခြန္းေျပာတာ Fuck အခါတရာေလာက္ထည့္ျပေနဖို. မလိုအပ္ဘူး။ 

အက္ဆစ္ေပၚတဲ့အထိ လုိက္မီပါေသးတယ္။ ခံစားလို.ရတယ္။ ေက်ာ္သူစိုးဆိုရင္ လည္း အင္း ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဟုတ္ေပသားပဲလို.။ သားစိုးက ကဂ်ဳိးကေဂ်ာင္ ဟစ္ေဟာ့နဲ. ျမန္မာသံ ေပါင္းတာလည္း ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္ၾကည့္တာပဲ လို. နားလည္ေပးႏုိင္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါလက္ကုန္ပဲ။  Examplex ထြန္းထြန္း တို.ေပၚလာေတာ့ စိတ္ကုန္သြားျပီ။ အသံရယ္လို.လည္း မေကာင္း၊ သံစဥ္စာသားရယ္လို.လဲ အဓိပၸါယ္မရွိဘဲနဲ. ေကာ္ပီေလးေတြဆိုျပီး အဆိုေတာ္ျဖစ္သြားၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့ ဘာေတြမွန္းလဲမသိေတာ့ဘူး။ Punk Rock လားဘာလားမသိတဲ့ Antibiotic တို.  ေနာက္ေပၚလာတဲ့ ၾကက္ဖလားဘာလား ရွိပါေသးတယ္။ ဒီေလာက္ပဲ ဟစ္ေဟာ့ေလာက ကိုငံု.ၾကည့္ႏုိင္မယ္။ ခုေနာက္ေပါက္ေလးေတြကေတာ့ လာမေမးနဲ.။ ဟုိးေအာက္ကိုေရာက္သြားေတာ့ မငံု.ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အသက္ၾကီးလာေတာ့ ငံု.ရင္ ေသြးတက္တယ္။

အဲမိန္းမေတြကလည္း မညံံ့ပါဘူး။ လာေသးတယ္။ လိမၼာလိုက္တဲ့ ငါ့သမီးေလးဆိုတဲ့ စႏၵီျမင့္လြင္။ အသံက ဘယ္ကီးနဲ.မွ မကိုက္ဘူး။ ေအးေလ စင္ေပၚတက္ျပီး စကားေျပာရံု ေျပာရတာဆိုေတာ့လည္း အသံေကာင္းစရာ မွမလိုတာ။ ေလွ်ာက္ေအာ္ႏိုင္ရင္ ျပီးတာပဲ လို.သေဘာထားလိုက္ရတယ္။

အဲ အဆိုးေတြၾကားက အေကာင္းနည္းနည္းေျပာမယ္။ မ်ဳိးေက်ာ့ျမိဳင္ ရွိေသးတယ္။ ေနာက္ေပၚတဲ့အထဲမွာ ရသ မဆိုးဘူး။  က်န္တဲ့ဟာေတြက ဖြတ္ရႊတ္ဒိုင္း။

၂။ သီခ်င္းဆိုခ်င္ေသာ ေမာ္ဒယ္မ်ား

တခ်ဳိ.လည္း ေအာင္ျမင္တယ္။
ဥပမာ -  စိုင္းစိုင္း ၊ ဝိုင္းစုခိုင္သိန္း (အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ)

ဖြတ္ခ်ီး
ဥပမာ -  နန္းစုရတီစိုး (လက္ေလွ်ာ့ပံုမရဘူး၊ ဟိုနားတက္ဆို ဒီနားတက္ဆို လုပ္တုန္း)

ဘယ္တစ္ေယာက္ကမွ မေကာင္းပါဘူး။  စိုင္းစိုင္းကေကာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနလို.လဲ။ စာသားေလးေတြ  ကေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ဘယ္ႏွစ္ပုဒ္ရွိလဲ။ ေကာ္ပီေတြကို စာသားထည့္ထားတာပဲ ရွိတယ္။  အသံကေတာ့ ၁၀ ေပးရင္ ၅ သာသာပဲရွိတယ္။ ေကာ္ပီဆိုတာခ်င္းအတူတူ ခ်စ္ေကာင္းကို မီလား။ ေအာင္ျမင္တာေတာ့ ေအာင္ျမင္တာေပါ့။ ေအာင္ျမင္တိုင္း အရည္အခ်င္းရွိတာမဟုတ္ဘူး။

ေမာ္ဒယ္ေတြရဲ. သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကို ဥပမာထည့္ေပးထားတယ္။ နားေထာင္ၾကည့္ေပါ့။



၃။ ဝါသနာပါျပီး ပိုက္ဆံေပါတဲ့လူေတြ

ဝါသနာ  (ရွိ)
ပိုက္ဆံ (ရွိ)
အရည္အခ်င္း (မရွိ)

ဥပမာ - ေနရဲမာန္

ၾကားဖူးၾကရဲ.လားမသိဘူး။ ပရိုမိုးရွင္းေတြအၾကီးအက်ယ္လုပ္တယ္။ အမ္တီဗီြ ရိုက္ရင္ နာမည္ၾကီးေပ့ဆိုတဲ့ မင္းသားေတြကို ၆ ေယာက္ေလာက္ျပိဳင္သံုး။ Billboard အၾကီးၾကီးေတြေထာင္။ ေခြေရာင္းတဲ့ေန.က်ရင္ မင္းသားေတြကို လက္မွတ္ထုိးခို္င္းတယ္။ တီဗီြေတြ ကတ္ဆတ္ေတြ ကံစမ္းမဲေဖာက္တယ္။ တခ်ဳိ.သီခ်င္းေလးေတြ မဆိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျခံုၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ သူလည္း သၾကၤန္အေျမွာက္ပါပဲ။

ၾကိဳးစားရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါခဏပဲရမယ္။  ေရရွည္ထိ ပရိတ္သတ္ကို ထိန္းထားခ်င္ရင္ အႏုပညာ အရည္အခ်င္းနဲ.မွရမယ္။  ပရိုမိုးရွင္းနဲ. မရပါဘူး။ နားေထာင္ၾကည့္ေပါ့ ေနရဲမာန္ကို မသိရင္


၄။ ေပါေပါေလာေလာ ျမန္မာသံစဥ္မ်ား

တံြေတးစိုးေအာင္ ေခတ္တည္းက စပါတယ္။ သူက အရည္အခ်င္းမရွိတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ရွိတယ္။ မယ္ဒလင္ တလက္နဲ. ျဖစ္ေအာင္  လုပ္ျပသြားတာ။ ရက္ပါေတြ ရွက္တက္ရင္ လဲေတာင္ေသဖို.ေကာင္းတယ္။ သူတို.မွာ ဒီေလာက္ ဝတ္စားရတာ နည္းတဲ့ ေငြမဟုတ္ဘူး။  စိုးေအာင္ အသံကလည္း မဆိုးပါဘူး။ တံြေတး သိန္းတန္တို. ေခတ္က ဆိုေတာ့ ဒီလိုင္းက ဒီအသံမ်ဳိးနဲ.ပဲ ရတာကိုး။ သူက ေယာင္ဝါးသြားတာ။ သူနာမည္ၾကီးတာ ၃ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ္။ သီခ်င္းကို အားခ်င္းထိုင္ေရးျပီး ေခြကို စက္နဲ.ထုတ္သလို လွည့္ထုပ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သံစဥ္ထပ္သြားတယ္။ တခါလာလည္း ခပ္ဆင္ဆင္ ဒီသံစဥ္ ဒီစာသားပဲျဖစ္သြားတာ။ ငသိုင္းမ်ားျပီး ဟင္းဟုန္သြားတဲ့သေဘာ။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ တံြေတး သိန္းတန္သီခ်င္းက တင္တယ္။ တံြေတး စိုးေအာင္သီခ်င္း မတင္ဘူး။ ေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေပၚတာေတြကေတာ့ အမည္ခ်ျပလို.ေတာင္ မရပါဘူး။ ေပါက္တာ ဘယ္ႏွစ္ေခြပါလဲ။ အရင္တေလာတုန္းကေတာ့ ျမန္မာသံ နတ္သီခ်င္းေတြကို Techno နဲ.ေရာထားတဲ့ သီခ်င္းတစ္ေခြေတြ.လိုက္တယ္။ ဒီလုိပါပဲ။ လမ္းအသစ္ထြင္ၾကည့္တာေတာ့ နားလည္ေပးလို.ရတယ္။ ျမန္မာသံက ေနာက္ပိုင္းထြက္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္အေခြေတြက လက္ခ်ဳိးရီလို.ရတယ္။  ထြက္ေတာ့လည္း မေပါက္ဘူးေလ။ အားလံုးက ျပန္ဆိုေတြခ်ည္းပဲ။ ၾကည္ၾကည္ေဌးတို.ေခတ္က ဟာကို တင္တင္ျမတို.ကဆို။ တင္တင္ျမေခတ္ကဟာကို ေဟမာေနဝင္းတို.ကဆို၊ ေဟမာေနဝင္းဆို.ေခတ္ကဟာကို ေရဘက္ကာဝင္းတို.ကဆိုနဲ. ပတ္ခ်ာလည္ရိုက္ေနၾကတယ္။ ခုနာမည္ၾကီးတဲ့ သီခ်င္းအားလံုးကိုၾကည့္ရင္ အရင္သီခ်င္း ဆိုေကာင္း ေလးေတြကို ရက္ပ္ တစ္ပိုဒ္စီထည့္ထားတာ။ ဒီေလာက္ျပန္ဆိုရင္လဲ ေတာ္ၾကေရာေပါ့။

၅။ ေနာက္ ဆဲြခ်ေတြကေတာ့ ပိုက္ဆံျမင္ရင္ ထုတ္ေပးတဲ့ ပရိုဂ်ဴဆာေတြ၊ ျဖစ္သလိုေရးေပးတဲ့ ေတးေရးေတြ၊ ျဖစ္သလိုရိုက္ေပးတဲ့ ဒါရိုက္တာေတြ၊ ကိုယ့္သားသမီး အရည္အခ်င္းမသိ ပရိသတ္ကို နားဒုကၡေပးလို.ရေအာင္ ပိုက္ဆံထုတ္ေပးတဲ့ မိဘေတြလည္းပါပါလိမ့္မယ္။

ဒီအေၾကာင္းအရာေတြအားလံုးက ကိုယ့္ရဲ. လူပိန္းအျမင္ေလးနဲ.ေရးတာေနာ္။ Music အေၾကာင္းကို နားလည္လြန္းလို.မဟုတ္ဘူး။ သီခ်င္းေတြကို ခံစားဖို.အတြက္  ဒီဂရီမလိုဘူးေလ။ လူပိန္းေတာင္မွ ဒီေလာက္ Impressed မျဖစ္ရင္ တကယ္တတ္တဲ့သူေတြဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေခတ္ေပၚေတးဂီတနဲ. ေပၚပင္သမားေတြကို ျမင္ျပင္းကတ္လိုက္မလဲမသိဘူး။

ခုကိုယ္တို.ဘဝက နင္တို. ျမန္မာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ဖြင့္ျပစမ္းပါဆိုရင္ တကယ္ဘာကို ျပလို.ျပရမွန္းမသိဘူး။ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ တို.ေခတ္ကတည္းက ကူးခ်ထားၾကတာဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေရာခ့္ကာေတြကို လံုးဝခ်မျပရဲပါဘူး။ ဒီဘက္ေခတ္ရက္ပါေတြကလည္း အသံုးမက်၊ ဟစ္ေဟာ့ေတြကလည္း အျမီးအေမာက္မတည့္။ အင္း မိုးညွင္းသံမၺဳေဒ ပဲ ဖြင့္ျပစရာက်န္ေတာ့တယ္။

ဝင္းဦးတို.လို ရုပ္ေခ်ာ အသံေကာင္း စာေရးတတ္တဲ့ ပရိုဂ်ဴတာ ဒါရိုက္တာ ေတြဘယ္ေတာ့မ်ားမွေပၚလာပါေတာ့မလဲ။ ခုေပၚတဲ့ ထြန္းထြန္းကို ဝင္းဦးနဲ. ႏွိဳင္းတဲ့လူကရွိေသးတယ္။  အမေလး နံသာဆီနဲ. အီး။ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး။ ထြန္းထြန္းဆိုတာ ေပမမီ ေဒါက္မမီ၊ အသံကမေကာင္း၊ ရုပ္ရည္ကလည္း မရွိနဲ. ဟာကို။

ထားလိုက္ပါေတာ့။ မေကာင္းတာေတြေျပာရရင္ ေျပာလို.ေတာင္ ဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး။  ခုေခတ္ေပၚေတြထဲက ေကာင္းတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ blackhole (နာမည္ေပးပံုကိုေတာ့ သေဘာမက်ပါဘူး။ ဘလက္ဟိုး ဆိုပဲ။ း(     ....)
၂။ L ေမာင္ႏွမ ( L လြန္းဝါနဲ. L ဆိုင္းဇီ)
၃။ ရသ
၄။ သားစိုး
၅။ ဗညားဟန္ (ျမန္မာသံ)

ေရးရတာ ေမာတယ္။  ေရာ့ နားေထာင္ၾကည့္။ ျမိဳ.မျငိမ္းေရးတဲ့ ကသစ္ပန္း။  အခုေခတ္ ရက္ပါေခါင္း အလံုးတေသာင္းေပါင္းျပီး ေရးရင္လည္း ဒီလို စာသားေတြ ဒီလိုသံစဥ္ေတြ မရေတာ့ဘူး။



ေရးရတာ ရွည္ေတာ့ ေမာတယ္။ ထမင္းသြားစားအံုးမယ္။
စားႏိုင္ရင္ ကိုယ့္ဖို.ပဲ။
ခိုင္ေဝဇံ