လြမ္းလို.

ျမန္မာလိုမေရးျဖစ္တာ ၾကာျပီ။ ပ်င္းလြန္းလို. ေရးရမွာ။ ဒီေန.ေတာ့ေရးလိုက္ပါအုံးမယ္။ အားယားေနတယ္လို.ေတာ့မထင္လိုက္နဲ.။ လုပ္စရာေတြမွ ပံုလို.။ မလုပ္ခ်င္လို. မလုပ္တာ။ deadline နားမကပ္ေသးလို. မလုပ္ခ်င္ေသးတာ။ အနားကပ္မွ အရူးမီး၀ိုင္း အရပ္ကူပါ လူ၀ိုင္းပါနဲ. ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လုပ္ရတာ အက်င့္ျဖစ္ေနျပီ။ ေနာက္တခုက ရခိုင္ျပည္နယ္ေန. မို.လို.။ ရခိုင္လိုေရးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဗမာေတြမ်ားလို. အားလံုးဖတ္လို. ရေအာင္ေရးလိုက္တာ။

အေၾကာင္းအရာ ကေတာ့ စစ္ေတြကို လြမ္းတယ္ဆိုတာပဲ။ ေျမာက္ဦးကို ျပန္သြားခ်င္တယ္။ ေမာင္ေတာက အမ်ိဳးေတြနဲ.ေတြ.ခ်င္တယ္။ ေက်ာက္ျဖဴကိုလည္း တေခါက္သြားခ်င္ေသးတယ္။ ေက်ာက္ေတာ္က မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားကို ဖူးခ်င္တယ္။ စစ္ေတြ ေျမာက္ဦး ကားလမ္း ေပါက္ကတည္းက တခါမွမေရာက္ျဖစ္တဲ့ ပု႑ားက်ြန္းကိုလည္း ကားနဲ.သြားခ်င္တယ္။ တခါမွေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ဆံေတာ္ရွင္ ဘုရားကိုလည္း ဖူးခ်င္တယ္။ ပိြဳင့္ကို သြားခ်င္တယ္။ လမ္းထိပ္က မုန္.တီဆို္င္မွာ စားခ်င္တယ္။ ရွု ခင္းသာလမ္းမွာလည္း ထိုင္ခ်င္တယ္။ လိွုင္းလံုးၾကီးေတြကို သတိရတယ္။ အိမ္နားက အရက္ဆိုင္မွာေရာင္းတဲ့ ဝက္ေခါင္းသုပ္လည္း စားခ်င္တယ္။ စစ္ေတြဟိုတယ္နားက ထန္းေတာထဲက ထန္းေရခ်ိဳနဲ. ငါးေျခာက္သုပ္ကိုလြမ္းတယ္။ ေအာင္ေက်ာ္ေခါက္ဆဲြဆိုင္က ဆီခ်က္ေခါက္ဆဲြကိုလြမ္းတယ္။ ၾကယ္နီေရခဲေခ်င္းကို လြမ္းတယ္။ အထက ၄ ေက်င္းၾကီးကိုလြမ္းတယ္။ ျပီးေတာ့............................

အခုလို အဆိပ္အေတာက္ေတြ၊ မေတ်နပ္မွူေတြ၊ လိုခ်င္ေလာဘေတြ၊ မာန္မာနေတြ၊ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ၊ ပကာသနေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ၊ မနာလိုမွူေတြ၊ နာက်င္ခါးသီးမွုေတြ ကိုဘာမွမသိေသးတဲ့

ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ့ စိတ္ဓါတ္တခုကိုလည္း လြမ္းတယ္။